Wat is fluisteren? De actie van het fluisteren is een poëtische inval die je uitnodigt om even stil te staan en te genieten van de schoonheid van woorden. Door het gefluister ontstaat er een intieme en persoonlijke communicatie tussen twee mensen die poëzie aan elkaar doorgeven.
Wat is nodig? Een kartonnen koker, twee mensen en een gedicht. De fluisteraars zijn kartonnen kokers die worden gebruikt om poëzie of teksten die worden voorgedragen in het oor over te brengen.
hoe vertel je het onsNatalia Blanc in haar redactionele nota“Het effect is magisch: de kracht van poëzie wordt versterkt in die intimiteit die de actie van fluisteren impliceert.”
Hoe is het idee van fluisterpoëzie ontstaan?
de fluisteraars ze doken op in Frankrijk in 2001. Les Souffleurs, zoals ze werden genoemd, waren in het zwart geklede personages, met paraplu’s en lange blaaspijpen, die voetgangers op weg naar hun werk voorstelden om gedichten in hun oren te fluisteren.
Uitgaande van het principe dat de mensheid zichzelf reproduceert via mond-tot-mondreclame en dat de mens een optelsom is van virtualiteit van gezichtspunten (Deleuze), schreef Olivier Comte een “Manifeste du Chuchotement” en creëerde in januari 2001 een poëtische interventiegroep die roept: De Poëtisch blazerscommando
Les Souffleurs stellen een poëtische metafoor voor van de stroom van anonieme informatie die poëtische, filosofische en literaire geheimen in de oren fluistert met behulp van holle rietstengels (de nachtegalen), en zo de algemene onzekerheid van het verhaal tegengaat met de provocerende houding van tederheid.
Mirta Colangelo“de Fluisterende Mage”introduceerde en verspreidde dit idee in Argentinië. In zijn woorden in een interview gepubliceerd in de EDELIJ-SECTIE, definieerde de verstandige ervaring van fluisteren:
“Door het gefluister, in die persoonlijke intieme ceremonie die plaatsvindt tussen twee mensen, is wat wordt overgedragen poëzie. Ongrijpbaar, ondefinieerbaar, poëzie is ongetwijfeld een wijze van kennis die een schuine manier kiest of toestaat om te benaderen wat we de wereld noemen. Hij verzet zich tegen demonstraties, wantrouwt redeneren; de verklaringen die worden gegeven, manifesteren het niet, het verrast, verstoort, provoceert, verleidt, wordt verliefd. In poëzie lichten woorden op, flitsen, roepen… Poëzie zoekt het omgekeerde van de dingen, het verborgene, de ambivalentie. Het is gerelateerd aan het open, met de mogelijkheid.”
ER ZIJN GEEN FLUISTERS ZONDER GEDICHTEN
English 
Dutch 
Spanish